A handshake in yellow, white & blue by Lucette ter Borg (Eng)

Winnie Teschmacher & Laurien Renckens

Barnett Newman slingerde ze in 1967 glashard het gezicht van de toeschouwers tegemoet: de kleuren rood, geel en blauw, zo imposant en strak geschilderd dat we er bijna bang van werden.

Newman was een minimalist, net als de Nederlandse kunstenaars Winnie Teschmacher en Laurien Renckens minimalisten zijn. Maar anders dan Newman, verbeelden zij het minimalisme op zachte, trage en intrigerende wijze. De één in glas, de ander in verf.

De internationaal exposerende kunstenaar Winnie Teschmacher (1958) slijpt, giet en polijst haar objecten van optisch glas zolang totdat het licht er alle kleuren in kan vinden. Eindeloze diepten ontstaan. Een meditatieve stilte breekt aan. De neiging om de schitterende objecten aan te raken, kan maar nauwelijks onderdrukt worden.

Voor de tentoonstelling ‘A handshake in yellow, white and blue’ nodigt Teschmacher de Nijmeegse schilder Laurien Renckens (1966) uit.

Renckens’ doeken bestaan vaak maar uit twee kleuren. Laag voor laag, met eindeloos geduld en soms met uitsparing van een stuk linnen bouwt Renckens haardoeken op. Die uitsparingen zijn essentieel omdat volgens Renckens juist vanuit die leegte, het pure wit, een volledig beeld kan ontstaan. Dit resulteert in werken met een, net als bij Teschmacher, hallucinerende diepte, alleen nu op het platte vlak.

Voor de tentoonstelling ‘A handshake in yellow, white and blue’ zullen de kunstenaars werk laten zien dat in navolging van de grote Amerikaanse minimalistische kunstenaar Mark Rothko, geen ervaring verbeeldt, maar een ervaring is.

Lucette ter Borg